Rodzaje literackie na przykładzie wybranych lektur

Poznanie wszystkich gatunków literackich może być na początku problematyczne i przytłaczające. Podstawa programowa nie oszczędza młodzieży, zasypując ich przez kilka lat stosami lektur, które powinni poznać. Jak ogarnąć wszystkie rodzaje i gatunki literackie nie gubiąc się po drodze?

Poznajemy epikę

Epikę warto oprzeć na już konkretnej lekturze jak na przykład „Pan Tadeusz” Adama Mickiewicza. Ta lektura jest jedną z kilku najcięższych lektur, przez które młodzież powinna przebrnąć. Epoka, w której przedstawiona została akcja to epoka romantyzmu. Warto sobie przyswoić informacje porządkowe o tej książce, czyli kilka znanych faktów. W lekturze możemy się natknąć na wątek sporu o zamek, a dokładniej ten spór prowadzi Sędzia Soplica, brat Jacka Soplicy z Hrabią Horeszką. Dość sporo miejsca w książce zajmuje miłość Zosi i Tadeusza. Warto zwrócić uwagę na przeobrażenie Jacka Soplicy w księdza Robaka, często padają o to pytania na klasówce. Charakterystyczne dla tej epoki jest postać księdza Robaka, który ma cechy bohatera romantycznego.

Treść lektury „Pan Tadeusz”

W celu dalszej analizy należy określić rolę narratora i głównego bohatera, gdyż w niektórych lekturach jest to ta sama osoba. W tym przypadku mamy do czynienia z dwoma narratorami: wszechobecny i wszechwiedzący oraz wyraziciel wiedzy. Należy także przytoczyć tematy rozmów pomiędzy postaciami, szczególnie te, które mają kluczową rolę w rozwijającym się wątku. Warto zwrócić także uwagę na miejsca, w których toczą się poszczególne rozmowy. Trzeba każde określić istotne zagadnienia, jak bohater romantyczny. Zwróćmy też uwagę na klimat, który dominuje w Soplicowie. Przydatna będzie także wiedza najbogatszych szlachciców jak na przykład Stolnik Horeszko i Hrabia.

„Pan Tadeusz” może być ciężką lekturą, ale takie właśnie lektury powinny być przedstawiane młodzieży. Po przebrnięciu przez najtrudniejsze pojęcia dochodzimy do momentu, kiedy ta lektura okazuje się dla nasz wartościowa w całym kanonie lektur. Być może w przyszłości będziemy dalej pamiętali treść inwokacji albo poszczególne wątki przedstawione w książce Adama Mickiewicza.